The Age and Origin of the Gelderse IJssel

Historic trading cities are located on the Gelderse IJssel and flourished in the late Middle Ages. Little is known about this river in the early Middle Ages and before, and there is considerable debate on the age and origin of the Gelderse IJssel as a Rhine distributary. A small river draining the surrounding Pleistocene uplands must have been present in the IJssel valley during most of the Holocene, but very diverse opinions exist as to when this local river became connected to the Rhine system (and thereby to a vast hinterland), and whether this was human induced or a natural process. We collected new AMS radiocarbon evidence on the timing of beginning overbank sedimentation along the lower reach of the Gelderse IJssel. Our data indicate onset of overbank sedimentation at about 950 AD in this reach. We attribute this environmental change to the establishment of a connection between the precursor of the IJssel and the Rhine system by avulsion. Analysis of previous conventional radiocarbon dates from the upper IJssel floodplain yields that this avulsion may have started ~600 AD. Our results contradict earlier suppositions, based on interpretation of archaeological data and historical accounts, that the Gelderse IJssel is much older and originated as a canal, dug under supervision of the Roman general DrususThe Gelderse IJssel is the third major distributary of the Rhine in the Netherlands and diverts on average similar to 15% of the Rhine discharge northward. Historic trading cities are located on the Gelderse IJssel and flourished in the late Middle Ages. Little is known about this river in the early Middle Ages and before, and there is considerable debate on the age and origin of the Gelderse IJssel as a Rhine distributary. A small river draining the surrounding Pleistocene uplands must have been present in the IJssel valley during most of the Holocene, but very diverse opinions exist as to when this local river became connected to the Rhine system (and thereby to a vast hinterland), and whether this was human induced or a natural process. We collected new AMS radiocarbon evidence on the timing of beginning overbank sedimentation along the lower reach of the Gelderse IJssel. Our data indicate onset of overbank sedimentation at about 950 AD in this reach. We attribute this environmental change to the establishment of a connection between the precursor of the IJssel and the Rhine system by avulsion. Analysis of previous conventional radiocarbon dates from the upper IJssel floodplain yields that this avulsion may have started similar to 600 AD. Our results contradict earlier suppositions, based on interpretation of archaeological data and historical accounts, that the Gelderse IJssel is much older and originated as a canal, dug under supervision of the Roman general Drusus

Comparative assessment of the vulnerability and resilience of 10 deltas : work document

Background information about: Nile delta (Egypt), Incomati delta (Mozambique), Ganges-Brahmaputra-Meghna (Bangladesh), Yangtze (China), Ciliwung (Indonesia), Mekong (Vietnam), Rhine-Meuse (The Netherlands), Danube (Romania), California Bay-Delta, Mississippi River Delta (USA

Comparitive assessment of the vulnerability and resilience of 10 deltas, synthesis report

The proposed framework for delta assessment and especially the scorecards are intended to enhance awareness raising, discussion and prioritization on most relevant delta issues, in each delta but also in comparison with other deltas. This should lead to more efficient and effective (multi-sectoral) policy formulation, management design and implementation, in concrete Delta plans, pilot-projects and (research) programmes. The target groups are all stakeholders who are involved in delta management at different levels and with different interests (government, private companies, NGOs, public), and who wish to contribute to the resilience of their own delta and other deltas worldwide

Bouwsteen riviermorfologie en -dynamiek Rijntakken t.b.v. het koepelbeheerplan natura2000 rivierengebied

Voor de Natura2000 gebieden Rijntakken wordt een koepelbeheerplan opgesteld. Dit koepelbeheerplan betreft de habitat- en vogelrichtlijngebieden in het rivierengebied. Specifieke kenmerken van het rivierengebied, zoals de relatie tussen rivierdynamiek, morfologie en de Natura2000 doelen worden uitgewerkt in het koepelplan. Dit document is één van de bouwstenen daarvoor. De volgende onderdelen komen in deze bouwsteen achtereenvolgens aan de orde: * Een indeling van de Rijntakken in riviertrajecten met een korte beschrijving van de belangrijkste morfologische en hydraulische kenmerken; * de kansrijke gebieden voor morfodynamische processen (sedimentatie-erosie); * betekenis van deze specifieke kenmerken (rivierdynamiek) voor de realisatie van de natura2000doelen (abiotische randvoorwaarden); * vanuit de specifieke kenmerken van de riviertakken het aangeven van de potenties voor de belangrijkste N2000-doelstellingen: hardhoutooibos, zachthoutooibos, stroomdalgraslanden, moeras en moerasruigten, pioniervegetaties op slikoever

Vegetatieontwikkeling in uiterwaarden hindert de doorstroming wellicht minder dan gedacht

In het kader van Ruimte voor de River worden grote delen van de uiterwaarden van Rijn en Maas natuurlijker beheerd. Realisatie van natuurdoelen in uiterwaarden mag de doorstroomcapaciteit bij hoogwater echter niet te zeer schaden. Met andere woorden: de hydraulische ruimte voor natuur is beperkt. Om meer zicht te krijgen op de hydraulische effecten van het veranderde beheer heeft Alterra, in opdracht van het ministerie van Economische Zaken, onderzoek gedaan naar de stromingsweerstand van natuurlijke vegetaties in de uiterwaarden

Natuur en veiligheid, gaan ze nog samen?

"Natuur en veiligheid gaan duurzaam samen in het winterbed van de rivieren", zo stelde Han Sluiter in het Vakblad NBL van september 2011. Het was een reactie op een recent onderzoek van Alterra en Duurzame Rivierkunde, waarin wordt geconcludeerd dat de huidige rivierkundige maatregelen onvoldoende ruimte bieden voor grootschalige natuurontwikkeling langs de IJssel. De auteurs van deze publicatie geven een samenvatting van dit onderzoek en bespreken vervolgens de reactie van Han Sluiter

Voor hoeveel natuur is er ruimte in de uiterwaarden?

In het kader van het programma Ruimte voor de Rivier worden grote delen van de uiterwaarden langs de Rijn en de Maas op een meer natuurlijke manier beheerd. Gemaaid grasland maakt plaats voor ruig terrein. Dat leidt echter ook tot minder capaciteit voor doorstroming bij hoogwater. Wordt dat laatste effect niet overschat

Коментарі Валерія Шевчука в літописі Самійла Величка як позатекстова інтерпретація давньоукраїнської пам'ятки

У статті розглядаються різновиди коментарів як позатекстової інтерпретації Валерієм Шевчуком барокової пам’ятки – Літопису Самійла Величка.The article deals with Valery Shevchuk’s way of varieties of the commentaries as out-of-text interpretation of Baroque remembrance of Chronicle of Samiylo Velitchko

Het Geldernsch-Nierskanaal: hoe een recht kanaal gaat meanderen als gevolg van kwel

Aan het eind van de 18de eeuw is tussen de rivieren de Niers in Duitsland en de Maas in Nederland het Geldernsch-Nierskanaal gegraven, om piekafvoeren in het benedenstroomse deel van de Niers af te vlakken. Het Duitse deel van het kanaal is in de loop van de tijd gekanaliseerd gebleven door oeverbeschoeiing. Opvallend is dat het Nederlandse deel, dat de vrije loop werd gelaten, actief is gaan meanderen. Onderzoek laat zien dat kwel de aanzet gaf voor het meanderen